Przy wyliczaniu podatków, jakie finalnie odprowadzimy od naszego dochodu w Norwegii, należy pamiętać o dokładności wyliczeń z uwzględnieniem zwrotów i odliczeń. Głównie są one wynikiem możliwości uzyskania statusu Pendler, opisanego poniżej, dużo wyższej kwoty wolnej od podatku niż w Polsce, oraz dodatku wakacyjnego.
Każda osoba zatrudniona jest zobligowana do posiadania kart podatkowej (Skattekort). Karta pokazuje stawkę podatku, jaką pracodawca będzie musiał odprowadzić od pensji.
Rozliczanie podatku w Norwegii
Żeby otrzymać kartę podatkową, należy udać się do urzędu podatkowego i przedłożyć paszport albo inny dokument tożsamości, uzupełniony formularz RF-1209 (wykażemy w nim przewidywany dochód na dany rok podatkowy). Kolejno dokument potwierdzający nadanie norweskiego D-nummer albo numeru personalnego i umowę o pracę bądź dokument potwierdzający założenie firmy.
Nadanie stałego numeru personalnego gwarantuje, że od tej pory będziemy się rozliczać z podatków w lokalnym urzędzie. Jeśli mamy nadany wyłącznie numer tymczasowy, otrzymamy swoją Skattekort od Sentralskattekontoret for utenlandssaker w Stavanger, czyli urzędu obsługującego emigrantów.
To właśnie karta podatkowa dostarczona pracodawcy jest gwarancją naliczenia prawidłowej kwoty podatku. W przypadku niedostarczenia Skattekort może on potrącić 50% podatku od wynagrodzenia, co przekłada się na znacznie niższą kwotę pensji „na rękę”.
Na podstawie Skattekort pracodawca odlicza zaliczkę na podatek dochodowy od każdej pensji i przekazuje do urzędu. Ponieważ urząd podatkowy nie dysponuje wszystkimi informacjami na temat przysługujących pracownikowi odliczeń, to właśnie pracownik musi sprawdzić, czy na przesłanym mu na przełomie marca i kwietnia rozliczeniu widnieją wszystkie niezbędne dane.
Jeśli zachodzi konieczność skorygowania dokumentu, pracownik nanosi poprawki i składa swoją wersję rocznego zeznania podatkowego. Termin złożenia zeznania za ubiegły rok dla osób prywatnych to 30 kwietnia, a dla przedsiębiorców – to 31 maja. Urząd nie zna dochodów firmowych dlatego przedsiębiorcy muszą koniecznie złożyć zeznanie. Ostateczne zeznanie urząd przysyła w okresie czerwiec-październik, wtedy też dowiemy się czy przysługuje nam zwrot podatku w Norwegii.
Kiedy można uzyskać zwrot podatku?
Pracownik, który ma w Polsce rodzinę (współmałżonek, dzieci, rodzice – w przypadku osób, które nie ukończyły 21 lat) i wykaże, że mają wspólny adres zameldowania, a także, że kilka razy odwiedzał ją w kraju, może uzyskać status Pendler.
Status ten może uzyskać także osoba stanu wolnego pod warunkiem, że ma poza granicami Norwegii dom, w którym jest zameldowana i odwiedza go z częstotliwością 3 tygodni. Powierzchnia domu musi przekraczać 30 m2 i co najmniej 20 m2 na każdą następną osobę powyżej 15 roku życia, a także posiada bieżącą wodę i kanalizację.
Osobie o takim statusie przysługuje odliczenie od zeznania rocznego:
- kosztów podróży
- kosztu wynajmu mieszkania w Norwegii
- rachunków za prąd
- diety na każdy dzień (stawka określana jest każdego roku)
- kosztów podróży z miejsca zamieszkania w Norwegii do miejsca pracy
- kosztów biletów promowych i bramek
- odsetek od kredytów w Norwegii i za granicą
- ulgi rodzicielskiej
- wpłaty na IPA (indywidualny fundusz emerytalny)
- datków na rzecz organizacji charytatywnych
Osoby, które nie mają statusu Pendler, przebywają w Norwegii mniej niż 183 dni w ciągu roku i krócej niż 270 dni w ciągu dwóch lat mogą skorzystać z ulgi 10% (Standardfradrag), ale wtedy nie przysługują im wymienione wyżej odliczenia.
Osoby, które przebywają w Norwegii przez czas dłuższy niż 183 dni w ciągu 12 miesięcy i 270 dni w ciągu 36 miesięcy uzyskują status rezydenta podatkowego. Oznacza to, że podatek będzie odprowadzany z ich dochodu otrzymywanego zarówno w Norwegii jak i zagranicą.
Innymi słowy, osoba, którą a w danym roku podatkowym jest zatrudniona w Norwegii, składa zeznanie podatkowe w norweskim urzędzie. Jeśli w tym samy roku uzyskiwała dochody także w innym państwie, np. w Polsce, składa zeznanie także tutaj, równocześnie wykazując w polskim urzędzie skarbowym dochody uzyskane w Norwegii.
Progi podatkowe w Norwegii
Osoby osiągające najwyższe dochody płacą także w Norwegii najwyższe podatki. Warto więc zadbać o dokumenty potwierdzające prawo do wszystkich możliwych odliczeń. Osoba, która uzyskała status Pendler i odlicza wydatki na mieszkanie, diety czy dojazdy do rodziny, może znacznie obliczyć podstawę opodatkowania.
Progi podatkowe na rok 2020 kształtują się następująco:
- do 180 800 NOK – 23%
- od 180 800 NOK do 254 500 nadwyżkę mnożymy dodatkowo o 1,9%
- od 254 500 NOK do 639 750 NOK nadwyżkę mnożymy dodatkowo o 4,2%
- od 639 750 NOK do 999 550 NOK nadwyżkę mnożymy dodatkowo o 13,2 %
- od 999 550 NOK nadwyżkę mnożymy dodatkowo o 16,2 %
Podsumowanie
Jeśli w terminie składania rozliczenia rocznego mamy pewność, że nie uda nam się złożyć go na czas, należy poinformować urząd na specjalnym druku o powodzie opóźnienia. Wtedy unikniemy kary finansowej, urząd wyznaczy nową datę złożenia zeznania, a my zyskamy więcej czasu na skompletowanie dokumentów.