Rezydencja podatkowa określa państwo, w którym musisz dopełnić swoich obowiązków podatkowych. Jeśli jesteś rezydentem podatkowym w Polsce, tu właśnie płacisz podatki. Jeśli masz status rezydenta podatkowego w Norwegii, po należne podatki sięgnie Skatteetaten, czyli norweski urząd skarbowy. Ponieważ każde państwo ma inny system podatkowy i każde państwo definiuje pojęcie rezydencji podatkowej na swój sposób, często ustalenie rezydencji podatkowej danej osoby bywa problematyczne.
Jakby tego było mało, konwencje międzynarodowe mogą przewidywać definicję rezydencji podatkowej (warunki niezbędne do jej uzyskania) inną niż stosowana na poziomie krajowym. Dlatego starając się ustalić swoją rezydencję podatkową należy sprawdzać czy, w jaki sposób i od kiedy Konwencja MLI (ang. Multilateral convention to implement tax treaty-related measures to prevent base erosion and profit shifting – Konwencja wielostronna implementująca środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku) modyfikuje umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania z konkretnym państwem.
Dla każdego kto pracuje i płaci podatki ustalenie rezydencji podatkowej jest naprawdę bardzo ważne, ponieważ pozwala uniknąć podwójnego opodatkowania.
Jak uzyskać status rezydenta podatkowego w Norwegii
Zgodnie z wytycznymi Skatteetateen, uznaje się, że norweskim rezydentem podatkowym może być osoba, która:
- ma swój dom lub główne miejsce pobytu w Norwegii (posiada zwykłe i stałe miejsce zamieszkania na terenie Norwegii, czyli przebywanie w Norwegii przez ponad 183 dni w ciągu roku lub dłużej niż 270 dni w okresie 36 miesięcy)
- prowadzi główną działalność zawodową w Norwegii i tu znajduje się centrum jej interesów gospodarczych (prowadzi działalność zarobkową, także tę na własny rachunek i działalność ta ma stałą siedzibę w Norwegii; centrum interesów gospodarczych definiuje się jako miejsce, w którym podatnik dokonał swoich głównych inwestycji lub miejsce, w którym ma siedzibę przedsiębiorstwo)
- w Norwegii ma centrum swoich interesów rodzinnych (osoba fizyczna, która przeniosła się na stałe za granicę razem ze swoją rodziną, nie jest już polskim rezydentem podatkowym)
UWAGA: Jeśli spełniasz jedno z powyższych kryteriów, uważa się, że twoje „centrum życiowej aktywności” znajduje się w Królestwie Norwegii. Jeżeli jesteś obywatelem Norwegii i innego państwa to, właściwe organy umawiających się państw rozstrzygną sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.
Jak uzyskać certyfikat rezydencji podatkowej w Norwegii
Certyfikat rezydencji podatkowej to dokument, który potwierdza, że jest się rezydentem podatkowym w danym kraju. O certyfikat rezydencji podatkowej w Norwegii (Bekreftelse på skattemessig bosted for privatpersoner) wnioskować można elektronicznie, po zalogowaniu do systemu Altinn, lub tradycyjną pocztą, wysyłając pismo do urzędu. Urząd ma 6 tygodni na wystawienie dokumentu.
Certyfikat wysyłany jest tradycyjną pocztą, na zarejestrowany w Folkeregisteret adres. Jeżeli zarejestrowanym adresem jest adres polski, to łączny czas oczekiwania na certyfikat możne wynosić nawet 10 tygodni. Podanie o certyfikat rezydencji podatkowej dotyczy jednego roku, dlatego należy o nie wnioskować na każdy rok osobno (rokrocznie).
UWAGA: Do wniosku o certyfikat rezydencji podatkowej nie trzeba dołączać żadnych dokumentów. Jeśli nie jest się pewnym, czy obowiązuje nas rezydentura podatkowa w Polsce, czy w Norwegii, warto złożyć podanie, aby organ podatkowy je zweryfikował i dał jednoznaczną odpowiedź.
Jakie skutki prawne pociąga za sobą rezydentura podatkowa w Norwegii
Rezydent podatkowy w Norwegii podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od dochodów ze źródeł norweskich i zagranicznych. Upraszczając sprawę: nie musi niczego zgłaszać i rozliczać norweskiego dochodu w Polsce.
Podsumowanie
Jeżeli uzyskasz certyfikat rezydencji podatkowej w Norwegii, ale Twoje „centrum interesów rodzinnych” jest w Polsce – masz rodzinę w Polsce (współmałżonek, dzieci), do której regularnie podróżujesz i spędzasz z nią wolny czas, a do Norwegii tylko jeździsz do pracy – będziesz nadal polskim rezydentem podatkowym. A to oznacza, że masz nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.
Specjaliści z firm konsultingowych podkreślają, że norweski fiskus często bada rezydencję podatkową głównie pod kątem liczby dni pobytu, nie zwracając uwagi na „centrum interesów rodzinnych”. Jeśli zależy Ci na uzyskaniu rezydentury podatkowej w Norwegii i na tym, żeby była ona wiążąca i pociągała za sobą należyte skutki prawne, pamiętaj, że Polski US zakłada, że rezydentem podatkowym jest się w tym kraju, w którym przebywa się więcej niż 183 dni w ciągu roku lub więcej niż 270 dni w ciągu 3 kolejnych lat ORAZ mieszka w nim najbliższa rodzina tj. małżonek i/lub dzieci oraz że jest to główne kryterium przy określaniu rezydentury.