Ile zarabia operator żurawia w Norwegii?

W zakres obowiązków operatora urządzeń dźwigowych wchodzą:

  • przenoszenie materiałów zgodnie z planem lub harmonogramem, który otrzymują od swoich przełożonych,
  • konfiguracja i monitoring stanu maszyn, które obsługują na co dzień,
  • dokonywanie drobnych napraw sprzętu, zgłaszanie usterek odpowiednim osobom, przygotowanie sprzętu do sprawnej i bezproblemowej pracy,
  • rozładunek i załadunek danego produktu.

Istnieje wiele różnych typów, marek, modeli i rozmiarów żurawi, takich jak dźwigi samojezdne, żurawie wieżowe i każdy z tych typów należy opanować na innym szkoleniu. W zależności od posiadanych uprawnień, operatorzy urządzeń dźwigowych znajdują zatrudnienie:

  • w budownictwie (operatorzy dźwigów usuwają ziemię, aby zwolnić miejsce dla budynków, transportują materiały do ​​pracowników znajdujących się wysoko nad ziemią),
  • w branży górniczej (pomagają kopać lub odkrywać kopalnię, usuwać ziemię i skały, a także wydobywać rudy i inne drogocenne materiały)
  • w magazynach i halach magazynowych (korzystają z wózków widłowych i przenośników taśmowych). 

Jakie warunki spełnić, aby zostać operatorem żurawia? 

Operator żurawia dźwigowego to robotnik, który odpowiedzialny jest za obsługę dźwigów budowlanych. Aby móc wykonywać ten zawód, konieczne są uprawnienia wydane przez Urząd Dozoru Technicznego. W przypadku żurawi o specjalnym przeznaczeniu lub konstrukcji dodatkowo będą wymagane zaświadczenia wystawione przez Transportowy Dozór Techniczny albo Wojskowy Dozór Techniczny. Do obowiązków operatora żurawia dźwigowego należą: kontrola pracy żurawia, podnoszenie i przemieszczanie ładunków oraz współpraca z hakowym i sygnalistą – komunikacja z innymi członkami załogi budowlanej ograniczona jest do sygnałów ręcznych lub radia.

Aby zostać operatorem żurawia należy ukończyć specjalny kurs oraz zdobyć uprawnienia:

  • IŻ (licencja dla operatorów żurawi wieżowych, czyli stacjonarnych wysokich podnośników),
  • IIŻ to (licencja na żurawie wieżowe mogące poruszać się na szynach).

Po odbyciu odpowiedniego szkolenia zdaje się egzamin państwowy składający się z części teoretycznej oraz części praktycznej.

Każdy operator obowiązkowo musi zapoznać się z instrukcją obsługi konkretnego żurawia tzn. dokładnie zapoznać się z książką dźwigu oraz dedykowanym pod określony dźwig filmem instruktażowym. 

Polskie uprawnienia państwowe wydane przez UDT (Urząd Dozoru Technicznego) oraz IMBiGS (Instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego) nie są automatycznie honorowane w Norwegii.

Aby móc używać polskich uprawnień na terenie Norwegii, należy wystąpić o pozwolenie do norweskiej Inspekcji Pracy (Arbeidstilsynet). Tylko razem z uzyskanym pozwoleniem z norweskiej Inspekcji Pracy możemy używać polskich uprawnień na sprzęt roboczy (urządzenia dźwigowe – żuraw samojezdny, żuraw wieżowy, suwnica sterowana z kabiny, suwnica sterowana z poziomu roboczego, HDS) w Norwegii. 

Zdrowie, a praca na wysokości

Nie każdy człowiek nadaje się na operatora żurawia. Z uprawiania tego zawodu wykluczają:

  • zaburzenia równowagi,
  • lęk wysokości,
  • zaburzenia percepcji wzrokowej i słuchowej,
  • choroby układu krążenia, układu oddechowego, układu, pokarmowego, układu kostno-stawowego, nowotwory, cukrzyca.

Osoba starająca się o uprawnienia operatora żurawia musi być opanowana, odporna na stres, zdolna do praca na wysokościach, w zmiennych warunkach i hałasie. Nie mogą przeszkadzać jej wibracje i przeciążenia mogące stanowić dodatkowy dyskomfort, który osłabia koncentrację. Przy przechyłach sięgających nawet kilku metrów (wiatr, nadmierne obciążenie haka) nie może wpaść w panikę. Nie każdy dźwig czy żuraw wieżowy wyposażony jest w kabinę, która zjeżdża na ziemię i wjeżdża na odpowiednią wysokość. W pracy na żurawiu bez tego rodzaju kabiny zachodzi konieczność dostania się do niej po schodach lub drabinie na bardzo dużą wysokość.

Operator dźwigu bierze na swoje barki bardzo dużą odpowiedzialność za bezpieczeństwo własne, maszyny, placu realizacji usług, osób z otoczenia 

Zarobki operatora dźwigu w Polsce i w Norwegii

Miesięczne wynagrodzenie całkowite (mediana) na tym stanowisku wynosi 3 740 PLN brutto. Co drugi ślusarz otrzymuje pensję od 3 120 PLN do 4 500 PLN. 25% najgorzej wynagradzanych ślusarzy zarabia poniżej 3 120 PLN brutto. Na zarobki powyżej 4 500 PLN brutto może liczyć grupa 25% najlepiej opłacanych ślusarzy. Wpływ na wysokość otrzymywanego wynagrodzenia mają staż pracy, wykształcenie, miejsce zatrudnienia i rodzaj umowy. Stawki w Polsce są zróżnicowane. Można znaleźć informację, że zarobki operatora żurawia średnio wynoszą około 15-20 zł za godzinę. Operatorzy często spędzają w górze około 10 h dziennie bez przerwy. W Norwegii miesięczne pensje operatorów żurawia dźwigowych zaczynają się 10 000 PLN miesięcznie.

Operator żurawia w Norwegii to pracownik sektora budowlanego, w którym obowiązują następujące minimalne stawki godzinowe: 

  • pracownicy wykwalifikowani: 209,70 NOK,
  • pracownicy niewykwalifikowani bez doświadczenia w branży: 188,40 NOK,
  • pracownicy niewykwalifikowani z minimum rocznym, doświadczeniem w branży: 196,50 NOK,
  • pracownicy poniżej 18 roku życia: 126,50 NOK.

Wymagania dla kandydatów do pracy w Norwegii

W ogłoszeniach znajdziemy następujące wymagania dla kandydatów: 

  • wykształcenie podstawowe lub gimnazjalne
  • aktualne wyniki badań wysokościowych
  • kurs operatora żurawi wieżowych
  • zdany egzamin UDT.

Do obowiązków operatorów żurawi podejmujących pracę w Norwegii należy:

  • przenoszenie materiałów zgodnie z planem lub harmonogramem,
  • konfiguracja i monitorowanie stanu maszyn,
  • drobne naprawy sprzętu, zgłasznie usterki odpowiednim osobom,
  • przygotowanie sprzętu do sprawnej i bezproblemowej pracy.

Z uwagi na specyfikę miejsca pracy, operator żurawia powinien znać język angielski/norweski przynajmniej w stopniu komunikatywnym – to znacznie ułatwia odnalezienie się w ekipie.

Szukamy dekarzy do pracy w Norwegii

Zarobki od 100 zł/h

Aplikuj już teraz →