Żeby zostać zawodowym murarzem trzeba ukończyć zasadniczą szkołę budowlaną o profilu budowlanym. Kończąc szkołę uzyskuje się status robotnika wykwalifikowanego. Na rynku pracy cenione jest posiadanie zdanych egzaminów kwalifikujących na czeladnika lub mistrza murarstwa. Ciężkie warunki pracy powodują, że zawód ten wykonują niemal wyłącznie silni mężczyźni, odznaczający się bardzo dobrym zdrowiem i dużą odpornością fizyczną. Kandydat na murarza musi także przejść specjalistyczne badania lekarskie: sprawdzić wzrok, słuch, koordynację wzrokowo-słuchową oraz poczucie równowagi.
Do obowiązków murarza należy:
- wykonywanie murów nośnych z cegieł, kamieni, elementów betonowych, gipsowych, ceramicznych i innych materiałów budowlanych
- wykonywanie ścianek działowych
- wykonywanie fundamentów, murów zbrojonych, nadproży, stropów typu Kleina, stropów gęsto żebrowych i sklepień łukowych
- wykonywanie pomocniczych robót murarskich (przygotowanie zapraw, transport materiałów na stanowisko robocze itp.)
- wykonywanie robót towarzyszących (izolacyjnych, okładzinowych itp.)
Zarobki murarza w Polsce
Analiza płac osób wykwalifikowanych i niewykwalifikowanych dla poszczególnych specjalności budowlanych wykazała, że stawki za godzinę pracy netto wynoszą w przypadku murarzy wykwalifikowanych 17 PLN, a w przypadku pomocników murarza 13 PLN.
Zarobki murarza w Norwegii
W Norwegii murarz jako przedstawiciel branży budowlanej liczyć może na następujące minimalne stawki godzinowe:
- pracownicy wykwalifikowani: 209,70 NOK
- pracownicy niewykwalifikowani bez doświadczenia w branży: 188,40 NOK
- pracownicy niewykwalifikowani z minimum rocznym doświadczeniem w branży: 196,50 NOK
- pracownicy poniżej 18 roku życia: 126,50 NOK
Murarz w Norwegii zarabia rocznie średnio 448 680 NOK brutto, czyli ok. 197 tys PLN. Daje to miesięczny zarobek rzędu ponad 16 tys PLN. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie osoby pracującej na stanowisku murarza w Polsce wynosi 4 800 zł brutto.
Osoba wykonująca zawód murarza musi być gotowa na częste zmiany miejsca pobytu. Wraz z zakończeniem budowy należy liczyć się nawet z wyjazdem do innego miasta. Jeśli znajdziemy stałe zatrudnienie w stabilnej norweskiej firmie, która wydeleguje nas do pracy do innego miasta, należy nam się specjalny dodatek godzinowy w kwocie 33,99 NOK. Zgodnie z norweskim prawem, koszty dojazdu, zakwaterowania oraz wyżywienia ma obowiązek pokryć firma, która przenosi pracownika na budowę poza miejsce zamieszkania.
Dokumenty potwierdzające specjalizację
Murarz, który zdobył wykształcenie w Polsce powinien zadbać o to, żeby zostało ono uznane w także w Norwegii. W tym celu należy złożyć komplet dokumentów do Norweskiego Urzędu ds. Jakości i Uznawania Wykształcenia (NOKUD). Osoba starająca się o uznanie swojego wykształcenia musi:
- legalnie przebywać na terenie Norwegii lub być związana zawodowo z Norwegią (pracownik rotacyjny)
- legitymować się świadectwem ukończenia zasadniczej szkoły zawodowej, oryginalnym dyplomem potwierdzającym kwalifikacje zawodowe wystawionym przez uprawniony organ oraz świadectwem czeladniczym (konieczne jest tłumaczenie dokumentów na języki norweski lub angielski)
- udokumentować rok praktyk w zawodzie
- okazać kopię dokumentu potwierdzającego tożsamość (kopia strony ze zdjęciem oraz danymi osobowymi z paszportu lub dowodu osobistego)
- przedstawić CV w języku norweskim lub angielskim
- pracownicy rotacyjni nieposiadający MinID muszą dołączyć kontrakt/umowę i rejestrację pobytu oraz skan paszportu.
Walka z nieuczciwymi agencjami pracy
W 2019 roku doszło do podpisania umowy między przedstawicielami branży budowlanej. Fellesforbundet (Norweska Federacja Związków Zawodowych) oraz Byggenæringens Landsforening (Związki Zawodowe Branży Budowlanej) zobowiązały się do przestrzegania kilku zasad, wśród których jedną z najważniejszych jest niezatrudnianie pracowników na mniej niż 80 proc. etatu. Ten zapis, korzystny dla pracowników branży budowlanej, pozwoli walczyć z nieuczciwymi praktykami agencji pracy, które często oferują imigrantom zarobkowym gorsze lub nielegalne warunki.
Według analiz SSB (Centralne Biuro Statystyczne) i STAMI (podległy Ministerstwu Pracy i Spraw Socjalnych Instytut ds. Bezpieczeństwa i Higieny pracy), polscy pracownicy nie przybywają do Norwegii, jak głosi stereotyp, jedynie po zasiłki. W danych zdecydowanie przeważają ludzie aktywni zawodowo.
Branża budowlana – specjaliści na wagę złota
Branżę budowlaną najliczniej reprezentują w Norwegii dekarze, murarze, brukarze, elektrycy i hydraulicy. Znajdują zatrudnienie nie tylko w dużych firmach, ale także u pracodawców indywidualnych. Żeby uniknąć problemów związanych z formalno-prawną stroną procesu rekrutacji, najczęściej korzystają oni z pośrednictwa sprawdzonych biur pracy. Indywidualny opiekun oddelegowany do nadzorowania całego procesu rekrutacji gwarantuje, że każdy potencjalny pracownik z polski znajdzie zatrudnienie u rzetelnego i uczciwego norweskiego pracodawcy.
W ogłoszeniach o pracy dla murarzy najczęściej powtarzają się następujące wymagania:
- Udokumentowane doświadczenie w zawodzie
- Norweski numer personalny
- Komunikatywna znajomość języka angielskiego lub norweskiego
- Referencje ustne lub pisemne